ساختار گردش جوی در طی بارش سنگین ۲۱ دسامبر ۱۹۹۲ برروی شیراز (۳۰ آذر ۱۳۷۱)

در طی بررسی الگوی گردش جوی در زمان وقوع بارش های سنگین برروی شهر شیراز در فصول پاییز سال های 1371 تا 1378 به موردی برخوردیم که با دیگر موارد تفاوت هایی داشت و ما را به بررسی جداگانه آن واداشت. در این مطالعه برای تعیین بارش های سنگین از روش آماری بروکس استفاده گردید. جهت تعیین ساختار گردشی جو در زمان وقوع بارش سنگین در این تاریخ کمیت های هواشناختی از قبیل فشار تراز دریا، ارتفاع ژئوپتانسیل، رطوبت نسبی، واگرایی، و سرعت قائم در ترازهای 850 و500 هکتوپاسکال، دما در تراز 850 هکتوپاسکال و سرعت باد افقی در تراز 300 هکتوپاسکال مورد بررسی قرار گرفته اند. نقشه های مورد نیاز با استفاده از نرم افزار grads و داده های مرکز ملی پیش بینی های محیطی (ncep) امریکا ترسیم گردید. الگوی جوی روز 21 دسامبر نشان می دهد یک سامانه کم فشار که از روزهای قبل برروی عربستان و دریای سرخ شکل گرفته با حرکت به سمت شمال شرق در این روز به داخل ایران نفوذ کرده و در برخورد با پرفشار مستقر برروی اروپا که به سمت جنو ب غرب حرکت می کند شرایط مناسب برای ناپایداری را برروی جنوب غرب ایران ایجاد کرده و منجر به همگرایی در سطوح پایین برروی منطقه به میزان s-1 5-10*2- شده است . در سطح 500 هکتوپاسکال منطقه واگرایی شدید ناوه (s-1 5-10*1) برروی غرب و جنوب غرب ایران قرار دارد که باعث تقویت حرکات صعودی به میزان pas-1 4/0- و تشدید کم فشار سطحی می شود. جت جنب حاره نیز با توجه به نحوه قرارگیریش نسبت به کم فشار سطحی نقش مهمی در توسعه ناپایداری ایفا کرده است. در روز بعد از وقوع بارش سنگین سامانه کم فشار در حال خارج شدن از سمت شمال شرق ایران است و سامانه پرفشار با طی مسیر شمال شرق- جنوب غرب برروی دریای مدیترانه مستقر می شود.